O principio democrático da laicidade inexcusábel das institucións públicas, e en particular no ensino, non é algo para nada propio do Estado español e das súas sucesivas leis educativas. O terreo educativo está plagado de privilexios á Igrexa Católica, consolidados en todas as reformas educativas dos últimos 30 anos, tanto do Partido Popular como do Partido Socialista. Malia isto o que fai a LOMCE é converter á Igrexa Católica na principal patronal no ensino.
Os Acordos coa Santa Sede, a legalización das subvencións a centros concertados que segregan por razón de sexo e que contan cun carácter confesional (católico) ou o mantemento da Relixión no currículum escolar, son exemplos destes privilexios.

"A LOMCE é un exemplo de como os poderes públicos e, neste caso o Ministerio de Educación, ceden ante os sectores máis carcas da sociedade e ante a Conferencia Episcopal. Exemplos disto é a eliminación definitiva da Educación para a Cidadanía ou a imposición dunha materia forte e avaliábel como alternativa á relixión. Aínda sen coñecer os programas e o currículo desta “alternativa” fica claro a pretensión da mesma: garantir que o número de estudantes matriculados na mesma sexa o menos posíbel" segundo os Comités.

Engaden que a Relixión chegará tamén aos dous cursos de Bacharelato e terá consideración de materia de especialidade; a mesma consideración que terá, por exemplo, a asignatura de Lingua Galega e Literatura.