As cores de Chagall

O profundo coñecemento expresivo da cór de Chagall
10 de Xaneiro, 2020 - 12:37 h. | Publicada por Radio Ordes

Máis dun centenar de obras ofrecerán un percorrido seriado da obra gráfica de Marc Chagall que cobren o período de 1927 a 1968 e permiten ao visitante apreciar a evolución do artista ruso no manexo do ferro, así como o seu dominio das diferentes técnicas de impresión. A exposición "Fábulas e soños" permanecerá aberta na Coruña do 12 de marzo ao 28 de xuño.

Marc Chagall / Poemas_ Grabado 3, 1968 / Xilografía y Collage / © VEGAP, A Coruña, 2020. - Chagall ®

A Fundación Barrié presenta a maior exposición de obra gráfica de Marc Chagall, un dos pintores e artistas gráficos máis importantes do século XX e un dos artistas máis inclasificables. O seu estilo pictórico tan persoal, cun profundo coñecemento expresivo da cor, está vinculado aos recordos da súa infancia, a natureza, a poesía, a fantasía e o folclore xudeu e da vida no seu pobo natal.

Con esta exposición, organizada en colaboración coa Colección The Art Company de Italia,  a Fundación Barrié dá continuidade á revisión de obras de grandes mestres da historia da arte e, neste caso, á obra sobre papel, como o foi tamén a recente exposición de debuxos de Rembrandt ou Rubens na exposición Trazos Mestres, organizada coa Vitoria and Albert Museum de Londres.

Durante o transcurso da exposición, a Fundación Barrié organizará unha serie de actividades complementarias, entre elas talleres didácticos para centros de ensino, colectivos de diversidade funcional e familias.

Clement Greenberg, un dos críticos de arte máis importantes do século XX e considerado profeta do Expresionismo Abstracto nos Estados Unidos, afirmou: "En tanto que aguafuertista e litógrafo, Chagall sitúase entre os mellores e non ten rival, fóra de Picasso, neste século".

Entre as series que se exporán destacan As Fábulas da Fontaine que, tan só foron publicadas como obras completas en 1952 grazas ao editor Tériade, e forman parte do tres conxuntos de ilustracións encargados polo galerista e editor Ambroise Vollard.

Nas láminas vemos a Chagall entregarse ao aguafuerte con resultados extraordinarios. Nelas apréciase a creatividade técnica do artista no variado do trazo, no uso da verniz para obter efectos pictóricos e dos cepillos de púas para crear armazóns de signos.

Aínda que As Fábulas da Fontaine acabaron erixíndose no transcurso de case tres séculos en emblema do clasicismo e da idiosincrasia francesa, cando Vollard elixiu a Chagall para ilustralas, estalou en Francia unha polémica, tinguida de antisemitismo. Foi o propio editor quen lembrou as raíces heteroxéneas e multiculturais das Fábulas. Nas súas láminas, o artista ruso non segue os camiños trillados da sátira ou da pedagoxía, senón que se enfronta ao texto omitindo as ensinanzas morais e decantándose pola intensidade pictórica dunha escena, dun fragmento.

Outra serie destacada é Poèmes (1968), que representa unha das obras mestras dos libros de artista do século XX. Os 24 gravados, pensados para acompañar unha selección de poemas de Chagall compostos entre 1930 e 1964, son, por realización técnica e concepción, o resultado da plena madurez do artista no ámbito da obra gráfica. 138 obras e dous anos de traballo dan testemuño da enorme dimensión do proxecto. Nesta serie, Chagall elixe a xilografía para combinala co collage.

Aínda que estas obras non perden en liberdade expresiva en relación co medio litográfico, parecen renunciar á inmediatez por un traballo que escava máis a fondo sobre o soporte, unha escavación por capas. As composicións preséntanse como un ensaio, mesurado e variable ao tempo, da poética chagalliana. Elementos á maneira de ready-mades narrativos que, nunha mestura do sacro e o profano, o autobiográfico e o onírico, ofrecen ao espectador un compendio íntimo e moi vivo da obra do artista.

 

 

MARC CHAGALL (Vítebsk, Imperio ruso, 7 de xullo de 1887 - Saint-Paul de Vence, Francia, 28 de marzo de 1985)

Marc Chagall, chamado en realidade Moishe Segal, naceu en Bielorrusia, sendo o fillo maior de nove irmáns. A súa formación comeza en San Petersburgo, xunto ao innovador pintor ruso e deseñador escenográfico  Léon Bakst. En 1910 trasladouse a París, cidade que impactou fortemente na súa vida e obra e na que chegou a expor a súa obra no Salon d?Automne e no Salon deas Indépendants. Foi o poeta Apollinaire quen lle presentou ao marchante alemán Herwarth Walden e este organizou a súa primeira exposición individual en Berlín en 1914.

En 1915 volveu á súa cidade natal Vítebsk, onde estalou a guerra. Este mesmo ano contraeu matrimonio con Bela Rosenfeld. Finalizada a Revolución rusa asumiu a dirección da Escola de Arte de Vítebsk, cargo que tivo que abandonar polas súas diferenzas con Kazimir Malévich. En 1919 asumiu a dirección do Teatro Estatal Xudeu de Moscova.

Tras un breve paso por Berlín, en 1923 Marc Chagall marchou para Francia. En 1941 trasladouse a Estados Unidos para evitar ser deportado. Cinco anos máis tarde o Museum of Modern Art de Nova York celebrou unha exposición retrospectiva da súa obra que consolidou a súa reputación internacional de forma definitiva. En 1948 volveu a Francia onde viviría durante o resto da súa vida.

Despois da tráxica morte de Bela en 1954, Marc Chagall casou con Valentina Brodskaya, á que alcumaba "Vava". Aínda que o novo matrimonio foi moi feliz, Bela sempre foi a súa musa principal.

Desenvolveu a súa traxectoria artística en diferentes campos como a ilustración, a cerámica, os mosaicos, murais de producións teatrais -pintou tamén o teito da ópera de París-, ou o deseño de vidreiras como as da catedral de Metz ou da sinagoga do Hebrew University Hadassah Medical Centre de Xerusalén. Traballou até o último día da súa vida, o 28 de marzo de 1985 o pintor de 97 anos morreu nun elevador despois de estar todo o día no seu estudo.

 

Cultura

Publica o teu comentario agora