Deus sentado nun sillón azul considerase a novela máis ambiciosa de Carlos Casares, segundo o seu amigo e biógrafo Damián Villalaín. Nesa obra, Casares utiliza a unha muller como narradora. Retrata moi ben aos  protagonistas e reflexiona sobre a responsabilidade dos intelectuais. O seu estilo -limpo, claro, elegante- é o resultado dun meticuloso traballo a través do cal o escritor procura a sinxeleza e a comunicación.