De Cambados son os fermosos pazos. O primeiro o de Fefiñáns,construido no século dezasete polo embaixador español en Rusia, Pardo de Figueroa: alta torre almenada, e unha ponte sobre o camiño que chaman de Caldas de Reis. Un balcón voado, para que digan adeus as damas aos cabaleiros que van á guerra. Fermosos salóns, donde quedan os ecos do clavecín. Outro pazo, o de Bazán, e leva o nome do viño máis preciado do Salnés, un infante dourado, o albariño. Un pazo labrego e patriarcal, o de Figueroa. E outro neoclásico, o de Montesacro. Pero a xoia cambadesa son as ruinas de Santa Mariña, hoxe camposanto, o máis melancólico camposanto do mundo, cos seus arcos sostendo o ar,xa que non hai teito, e a doce dhoiva e o sol. Próbase con eles que a pedra voa.