Durante o tempo que durou a enfermidade de Castelao, Virxinia apenas durmiu máis dun par de horas seguidas na mesma noite: “Era un constante desvelo… Un deitarse un pouco e de seguida erguerse… unha malísima puntualidade no administrarlle as medicinas, no poñerlle as inxeccións, no darlle os alimentos, no arranxarlle o leito e as almofadas para lle procurar posturas de sosego e alivio. (...) Todas as amigas ofrecíanlle relevala, quedar algunha noite para que ela puidese descansar, pero era inútil. Tamén rexeitou a oferta para que contratase unha enfermeira. Estivo abeirada á súa cama en todo momento”. A narración da agonía de Castelao é un dos fragmentos máis emotivos do libro de Montse Fajardo “A vida incerta. Biografía de Virxinia Pereira”.