Albert Camus dixo de ela que tiña “o xenio da vida”. Coñecéronse e amáronse durante dezaseis anos. Foi un amor único, atormentado, na sombra, que floreceu nunha correspondencia fascinante. En Francia ela era María Casares. Tiña un apetito salvaxe, unha risa sonora, unha sensualidade ardente e durmía profundamente. Así a describe Anna Plantagenet, autora de La Única. María Casares.