Sen molestarme en descifrar o sorriso de Tino, saín do Casablanca coa euforia propia das seis copas de viño e os sete whiskys consumidos durante a tarde e, o que era peor, coa noite acabada de empezar e xa ao bordo da intoxicación etílica. Refléxanse neste capítulo algúns dos vicios do inspector Pereiro. As novelas de Antonio Tizón son as únicas da literatura galega adaptadas ata agora ao pódcast, un formato xa habitual noutros sistemas literarios pero ainda inédito en Galicia, pese ás súas vantaxes xa contrastadas. Fotografía: Xan Xe Corral