...e, de vez en cando, Gustavo, penso na morte, e as coplas que entón canto son coplas de vida...

Apaguei o coche e entramos en silencio na casa de Gustavo. A súa filla, que xa ceara algo no bar...

[...] que só a idade corrompe / neste espazo neste tempo / eu que xa teño cen anos / que xa nada...

Nada máis coller o volante, non me separei nunca de Gustavo, que, xa no interior do tanatorio,...

[...] os civís e os militares / fusilan en pelotón / legalizan a barbarie / civilizan o terror...