Segundo relata José Gómez Alén, no seu libro “As Comisións Obreiras de Galicia”, o enfrontamento coa dirección da empresa foi empeorando pola superposición de problemas. O mesmo volume sinala que en marzo de 1972 “a conflictividade laboral ameazaba con se estender ao se declararen en folga as empresas auxiliares de Astano perante a ruptura das negociacións do convenio”.

O mes de marzo comezou co seguimento masivo da convocatoria de folga para os días 2,3 e 4 que foi secundada por asembleas de 3000 traballadores na explanada da factoría. O inspector de Traballo recomendalle ao xurado de empresa a volta á normalidade, sinalando que a folga é un acto ilegal. Os membros do xurado Amor Deus e Riobó contestan textualmente que “ellos han hecho lo mismo que la mayoría de sus compañeros y que la causa del paro ha sido la negativa a conceder un convenio de ámbito provincial”, segundo se recolle na acta do xurado de empresa de Bazan do 2 de marzo de 1972.