Pasaban dez minutos das dúas cando saímos do Sal Lence no medio dunha algarabía infantil, que deixamos de oír pouco a pouco, a medida que nos achegabamos ao Mesón Os Castros, o restaurante de Monte das Moas onde decidimos xantar. Pedimos un cocido, cun ribeiro tinto de gama alta que non entraba no menú, xeados de varios sabores e tarta de queixo, e rematamos a boa comida con infusións para a miña filla e a de Gustavo e media xerra de café de pota con augardente para min. Eran as catro da tarde cando cada quen marchou polo seu lado, a nena cara á casa dunha amiga que vivía no Miradoiro; Clara, en dirección á comisaría, e eu entrei no coche, estacionado nas proximidades. 

Fotografía: XanXe